چرا مقیاس‌پذیری شبکه برای کسب‌وکار شما مهم است؟
تقریباً برای هر کسب‌وکاری، رشد کردن یک هدف مهم به حساب می‌آید. رشد مداوم کسب‌وکار می‌تواند به شرکت‌ها در جذب سرمایه‌گذاران و استعدادهای جدید، بهبود منافع، و ایجاد فضای تنفس برای موقعیت‌های اضطراری، کمک کند- بهرحال از دست دادن یک مشتری به اندازه ای که برای کسب‌وکاری با ۵۰ مشتری نگران‌کننده است، برای کسب‌وکاری با ۱۰۰۰۰مشتری نیست. با این حال، رشد کردن بیشتر از افزودن مشتری و کارمندان جدید است. رشد به معنی توانایی سنجش تمام عملکردها در کسب وکار است و در محیط تجاری امروز، اغلب به معنی برخورداری از مقیاس‌پذیری مستحکم شبکه است.
چرا مقیاس‌پذیری شبکه مهم است؟ چگونه می‌توانید سیستم‌های IT را بسنجید تا تخمین بزنید که برای دستیابی به مقیاس‌پذیری به چه چیزهایی نیاز دارید؟ سیستم‌های بازمانده چگونه بر مقیاس‌پذیری IT شما تاثیر می‌گذارند؟
چرا مقیاس‌پذیری شبکه مهم است؟
مقیاس‌پذیری به این معنی است که چقدر راحت می‌توانیم واحد یا فرایند کسب‌وکار را ارتقا/افزایش یا تنزل/کاهش دهیم. مقیاس‌پذیری شبکه به طور ویژه به این اشاره دارد که برای یک کسب‌وکار، اضافه یا حذف کردن پهنای باند یا ظرفیت پردازش به سیستم‌هایشان به منظور در ارتباط ماندن با تقاضا بدون خرج اضافی، چقدر آسان است.
به دلایل زیر مقیاس پذیری برای یک شبکه اهمیت دارد:
۱. بر روی توانایی مرتبط ماندن یک کسب‌وکار با تقاضاهای دائم التغیر برای زیرساخت شبکه، تاثیر می‌گذارد.
۲. اگر رشد یک کسب‌وکار از توانایی‌های شبکه‌اش پیشی بگیرد، باعث اختلال خدمات می‌شود که درنتیجه مشتریان را دور می‌کند. حفظ دسترس‌پذیری بالا برای راضی نگه داشتن مشتری و انجام روان عملیات کسب‌وکار حیاتی است.
۳. زمانی که تقاضا برای زیرساخت شبکه کاهش می‌یابد (مثلاً در فصل سقوط کسب‌وکار)، قابلیت کاهش زیرساخت می‌تواند به کاهش هزینه‌های IT کمک کند.
به طور خلاصه برخورداری از انعطاف‌پذیری‌های IT می‌تواند برای هر کسب‌وکاری ارزشمند باشد. کسب‌وکارها با توانایی سنجش آسان برای پاسخ به نیازهای زیرساخت شبکه، می‌توانند ثبات را تضمین کنند، از اختلالات خدمات جلوگیری و هزینه‌ها را کنترل کنند.
چگونگی سنجش مقیاس‌پذیری
سنجش مقیاس‌پذیری یکی از روش‌های سنجش سیستم‌های IT در «بالاترین» و «پایین‌ترین»ظرفیت پردازش است تا تعیین کنیم که سیستم به چه تغییراتی برای رشد برنامه‌ریزی شده نیاز دارد. همانطور که در SoftwareTestingHelp.com اشاره شده است، سنجش می‌تواند برای «نرم‌افزار، سخت‌افزار و سطوح پایگاه داده انجام شود. توسعه‌دهندگان به محض فهمیدن بالاترین میزان بار، نیاز به پاسخ مناسبی دارند تا از اینکه سیستم بعد از یک میزان بار مشخص، مقیاس‌پذیر خواهد بود، اطمینان حاصل کنند.»
برخی از عناصر زیرساخت شبکه که در سنجش مقیاس‌پذیری احتمالاً ارزیابی می‌شوند شامل موارد زیر است:
· زمان پاسخ‌گویی سرور: مقدار زمانی که طول می‌کشد تا یک برنامه به درخواست کاربر پاسخ دهد. زمان پاسخ‌گویی کوتاه مطلوب‌تر است زیرا زمان پاسخ‌گویی طولانی به معنی تأخیر بیشتر برای کاربران است.
· ظرفیت پذیرش درخواست: تعداددرخواست‌هایی که یک سرور، برنامه، پایگاه‌داده و غیره در یک دوره‌ی زمانی معین می‌تواند به آنها رسیدگی کند. این ویژگی بر روی تعداد کاربرانی که دارایی شبکه می‌تواند به طور همزمان به آنها رسیدگی کند تأثیرگذار است.
· مصرف پهنای باند (استفاده از شبکه): میزان داده‌ای که یک منبع معین در شبکه استفاده می‌کند. استفاده‌ی بیش از حد از پهنای باند شبکه می‌تواند به مشکلاتی منجر شود که بر روی عملکرد برنامه و دسترس‌پذیری برای کاربران تأثیرگذار است. سنجش برنامه‌ها و منابعی که از پهنای‌باند زیادی استفاده می‌کنند اساساً سخت‌تر از بقیه است.
روند اساسی برای اجرای آزمایشات مقیاس‌پذیری تا اندازه‌ای ساده است. با این حال ممکن است که به ابزارهای تخصصی و استفاده از محیط تولید فرعی نیاز باشد تا از ایجاد اختلالات در طی اجرای آزمایش جلوگیری شود:
１. مشخص کنید که می‌خواهید کدام ویژگی شبکه را بسنجید. بررسی کنید که آیا انتظار همگونی برای ویژگی‌های عملکرد شبکه برای اندازه‌گیری وجود دارد. این شامل اطمینان از این می‌شود که هرکس از شرایط یکسانی برای هر سنجه استفاده می‌کند- لیست بالا می‌تواند نقطه‌ی شروع خوبی باشد.
２. ابزارهای سنجش شبکه‌ی تخصصی را بدست آورید. به دنبال برنامه‌هایی بگردید که می‌توانید برای سنجش مقیاس‌پذیری شبکه استفاده کنید. این شامل پیدا کردن یک محیط تولید فرعی از طریق تهیه‌کننده‌ی سرویس ابر یا یک مرکز داده‌ی اشتراکی می‌شود که سخت‌افزار و نرم‌افزاری مشابه محیط اصلی تولید شما دارند.
３. سناریوی آزمایش را برای عملکرد شبکه در سطوح بار بالا، متوسط و پایین تنظیم کنید. از ابزارهای سنجش مقیاس‌پذیری شبکه‌تان استفاده کنید، آزمایش‌های عملکرد شبکه را در سطوح بار بالا، متوسط و پایین بسازید تا ثبات و عملکرد را در هر سطح مشخص کنید.
４. نتایج‌تان را ثبت و تحلیل کنید. نتایج سنجش را با جزئیات ثبت کنید و آنها را تجزیه و تحلیل کنید تا هر مسئله‌ی بالقوه‌ای را که ممکن است در آینده بر روی توانایی شما برای مقیاس‌گذاری شبکه‌تان اثرگذار باشد، شناسایی کنید. این به شما کمک می‌کند تا به جنبه‌های مشخصی از عملکرد شبکه اولویت دهید که بیشترین تأثیر را بر روی توانایی مقیاس‌گذاری در آینده خواهد داشت.
مدیریت سیستم‌های بازمانده
با پیدایش مدل‌های رایانش ابری، مقیاس‌گذاری یک شبکه‌ی کسب‌وکار به طور مشخصی نسبت به سالهای گذشته آسان‌تر شده است. برای بیشتر کسب‌وکارها، مقیاس‌گذاری زیرساخت شبکه یک مسئله‌ی ساده‌ی ارتباط فروشنده‌ی برنامه‌ی ابری و افزایش مصرف برنامه‌ی ابر است. با این حال همیشه اینگونه نیست.
برخی کسب‌وکارها شدیداً به سیستم‌های بازمانده متکی‌اند که پیرامون یک مدل سرویس برنامه‌ی ابر توزیع‌شده طراحی نشده‌اند. درعوض این سیستم‌ها براساس فرضیه‌ی شبکه‌ی بسته یا استفاده از یک سیستم عامل خاص ساخته شده‌اند و ممکن است با معماری‌های مختلف کار نکنند.
زمانی که برای مقیاس‌پذیری برنامه‌ریزی می‌کنیم، مدیریت سیستم‌های بازمانده می‌تواند سخت باشد ولی غیرممکن نیست. برخی از مسائلی که در هنگام مواجهه با این سیستم‌ها باید مدنظر داشته باشید شامل موارد زیر می‌شود:
· به شکلی واقع‌بینانه ارزیابی کنید که انتقال یک سیستم بازمانده چقدر پیچیده خواهد بود؛
· به دارایی‌های IT موجود رسیدگی کنید تا عناصر مهم زیرساخت شبکه را که برای کار کردن سیستم بازمانده نیاز است تکرار شوند، شناسایی کنید؛
· برای سازگار کردن یا حتی بازنویسی/جایگزینی کامل برخی از عناصر شبکه در هنگام انتقال به یک مرکز داده‌ی جدید برنامه‌ریزی کنید زیرا ممکن است تمام عناصر زیرساخت در سخت‌افزار جدید کار نکنند؛ و
· به ارتقا سیستم‌های بازمانده به سیستم‌های جدیدی فکر کنید که با رایانش ابری، تحلیل کلان داده و راه‌حل‌های دسترس‌پذیری بالا سازگارترند.
کسب‌وکارتان را با یک مرکز داده فضای اشتراکی، مقیاس‌گذاری کنید
یکی از ساده‌ترین راه‌های بالا بردن مقیاس یک زیرساخت شبکه‌ی کسب‌وکار، افزودن مراکز داده‌ی جدید است (یا ارتقا دادن مرکز داده‌ی موجود با سرورهایی جدید و قدرتمندتر). با این حال، اضافه کردن مراکز داده‌ی درونی بیشتر می‌تواند یک هزینه و چالش بزرگ باشد. علاوه بر این، وقتی زیرساخت اضافی افزوده شود، دیگر نمی‌توان آن را حذف کرد- بنابراین این روش ایده‌آلی برای رسیدگی به افزایش‌های ناگهانی فصلی در استفاده از زیرساخت نیست.
با این حال، وقتی خدمات رایانش ابری، برنامه‌ها و راه‌حل‌هایی ارائه نمی‌دهد که به کار سیستم‌های بازمانده‌ی موجودتان بیاید، به نظر می‌رسد که چاره‌ی دیگری جز ایجاد زیرساخت درونی ندارید. ولی انتخاب دیگری وجود دارد: از مراکز داده‌ی فضای اشتراکی استفاده کنید تا مزایای رایانش ابری را با کنترل زیرساخت شبکه‌ی خودتان ادغام کنید.